คิดแผนลักหลับน้องมิ้ง
เมื่อราวปี 58 ผมก็รับราชการทหารเกณฑ์ครับผม หนแรกก็ฝึกฝนที่ ศฟกองทัพเรือ สถานที่เรียนพล รวมทั้งย้ายไป ศพ.นย. หน่วยเที่ยวตรวจ ขณะนั้นผมโชคดีกว่าเพื่อนได้ไปอยู่บ้านนายจ้างที่เมืองจันท์ ผมดีใจมาก แม้กระนั้นเพียงพอคิดอีกครั้งก็เสียดาย ที่จำต้องจากสหายมาสบายผู้เดียว ผมก็ไม่เคยทราบจะทำเช่นไร ในเมื่อท่านเลือกผม ผมก็เลยเดินทางเย็นวันคัดเลือกตัวเลย ส่วนลึกในใจก็รู้สึกตกใจบอกผิด เมื่อมาอยู่ราว 1 ปี นายของผมก็เอาทหารใหม่มา ซึ่งบ้านเขาอยู่ที่เมืองจันท์ เพียงพอรู้จักวันแรกรู้สึกถูกคอกันมากมาย ซึ่งในช่วงเวลานี้ผมกับเพื่อนซี้กันมากมาย เป็นเพื่อนตายกันก็ว่าได้ ผมอยู่ที่บ้านนายจ้างนี้แบ่งกันกลับไปอยู่บ้านคนละ 10 วัน สหายผมกลับจากเลิศบ้าน ผมก็เตรียมรีดผ้าเสร็จสมบูรณ์แล้ว สหายผมมาถึงก็บอกกับผมว่า “อ๊อด..สักครู่ท่องเที่ยวบ้าน เราก่อน วันพรุ่งหลานเราจะสมรส ไปช่วยเราเสิร์ฟน้ำหน่อย” ส่วนผมเมื่อสหายบอกอปิ้งนั้นมีหรอที่จะไม่ยอมรับได้ พอใช้ได้เวลา 6 นาฬิกาเย็น
ผมก็แต่งตัวไปช่วยจัดของเพราะว่าตอนเวลาเช้าก็แต่งเลย เพียงพอไปถึงที่บ้านสหาย คนเยอะแยะเลย ไม่ค่อยมีอะไรมากมาย ช่วยเขาชูโน่นชูนี่ ผมกับสหายดำเนินงานเสร็จก็ไปนั่งดื่มเหล้าใต้ต้นมะม่วงข้างบ้าน มีเตียงอยู่อัน ผมช่วยเหลือกันชูไปตั้งใต้ต้นมะม่วงเพราะว่ามองเห็นมันว่างอยู่ นั่งรับประทานอยู่พักหนึ่งก็ได้รู้จักกับหญิงคนหนึ่ง ผมมองหน้ารวมทั้งยิ้ม “พี่ไปช่วยชูโต๊ะหน่อย หนูชูไม่ไหว”คุณชื่อน้องมิ้งครับผม ผมก็ลุกโดยบอกให้สหายนั่งรอคอย ชูเสร็จผมก็มานั่ง คุณก็ตามผมมาด้วย ผมถามคำถามว่า “งานเสร็จแล้วหรอ” “จ้ะ.. แม่กล่าวว่าเสร็จแล้วให้หนูไปนอนจะได้ตื่นแต่เช้า” คุณกล่าวว่าคุณนอนไม่หลับ ผมเลยบอก ให้มานั่งคุยเป็นเพื่อนผมก็ได้ คุณก็นั่ง ตลอดระยะเวลาที่ท่านั่งแต่ละท่า ทำเอาผมเกือบจะหายเมา เพราะว่ากางเกงที่คุณใส่ เป็นกางเกงผ้าร่มบางแล้วก็สั้นมากมาย มันทำให้น้องน้อยในกางเกงของคุณโผล่ออกมา แบบปลิ้นออกมาอย่างยิ่งจริงๆ ในสมองผมในช่วงเวลานี้เริ่มคิดแผน
ผมดูมองตากับสหาย เค้าก็อาจจะทราบว่าผมคิดเกี่ยวกับเรื่องอะไรอยู่ “น้องมิ้งสักครู่มากินสุราเป็นเพื่อน พี่หน่อยนะ” อืม..ผมลืมบอกไป อายุคุณราว 19-20 ปีเองครับผม “หนูรับประทานไม่เป็นสักครู่เมา” “หน่อยเดียวน่า” ผมรบเร้ากระทั่งคุณรับประทานราว 3 แก้ว แผนผมก็เสร็จสู่จุดหมาย แหม..เบียร์สดผสมแม่โขงอะไรจะเหลือ คุณกล่าวว่า “พี่หนูนอนแล้วนะ” บอกแล้วคุณก็หลับข้างผมเพราะว่าความเมามาย ผมขอความเห็นกับสหายว่าเอายังไงดี สหายผมเดินขึ้นบ้าน “สักครู่เราไปเอาสุราก่อน” ผมหันมาอีกครั้งน้องมิ้ง นอนถ่างขาอ้าออกกระทั่งมองเห็นอะไรที่อยู่ภายในแย่งกันโผล่ออกมา ผมไม่ปลดปล่อยเวลา ให้เสียไป ผมดูบริเวณตัวว่ามีผู้ใดกันแน่อยู่หรือไม่ โปร่งครับผมอาจจะอื่นคงหลับกันหมดเพราะว่าตี 2 กว่าแล้ว ผมถอกปลั๊กไฟฟ้าหลอดฟลูออเรสเซนต์ที่ถัดมาจากในบ้านมาต้นมะม่วง เสร็จก็ถอดกางเกงผมออกแล้วก็ของคุณออก ของผมเกือบจะระเบิด เพราะว่าความต้องการ ผมเอามือลูบคลำตอนหว่างขาของคุณ ของคุณนูนอย่างยิ่ง
ผมจำต้องรีบทำเพราะว่ากลัวคุณตื่น ขาคุณแยกอยู่แล้ว ผมก็เอาของผมเข้าหว่างขาคุณก่อนที่จะผมจะทนไม่ได้ ทีแรกๆก็ไม่ถูกๆถูกๆเพียงพอเข้าที่เข้าทางผมชนลงไป โดยลืมตัวไปหน่อย เพียงพอทำครู่หนึ่งผมก็ชูขาซ้ายเอาแขนรั้งไว้ คุณคงรู้สึก คุณครวญครางฮือ..ฮือ.. แม้กระนั้นไม่ลืมเลือนตา ครู่หนึ่งตูดคุณแกว่งตอบผม เป็นช่วงๆผมโหมสุดแรงสองสามคราวก็ฟุบอกคุณ โดยของผมยังค้างอยู่ที่หว่างขาคุณ แปลกจังคุณยังนอนอ้าอยู่อย่างเช่นเดิม ผมก็เลยต่อรอบสองกระทั่งเสร็จ ผมก็จัดแจงสวมเสื้อผ้าให้คุณ แม้กระนั้นยังไม่เสร็จดี สหายผมเดินมาด้านข้างหลังโดยที่ผมมองไม่เห็น หันไปมองตระหนกตกใจหมดนึกว่าเปรตซะอีก “เฮ้ย..สักครู่เราจะการเอง เอ็งไปนอนไป” ผมลุกสวมกางเกงเดินไป เพียงพอหันมามองอีกครั้ง โอ้โหอะไรจะปานนั้น ไม่นงไม่นอนมันแล้ว ผมเดินไปแอบข้างหลังต้นมะม่วง เพราะว่ามันมัวๆมันอาจจะไม่มองเห็นผมมั๊ง
สหายผมมันมีทีเด็ดกว่าแล้วก็ ของมันก็ใหญ่มากยิ่งกว่าผมด้วย มันเลียที่หว่างขาคุณพักหนึ่งก็เอาของมันเข้าไปได้อย่างง่ายๆ เพราะว่าผ่านการหลอมลื่นจากผมมาแล้ว ผมแลเห็นไม่ค่อยถนัดก็เลยคลานเข้าไปที่ปลายตีนมัน เพียงพอตาคุ้นชินกับความมืดดำ ก็เลยเพียงพอจะแลเห็น ยามสหายผมชนแต่ละคราวคุณครวญครางตลอดระยะเวลา ครู่หนึ่งก็มองเห็นสหายรีบเสียงดังปับๆถี่มากรวมทั้งชักออก ผมชักทนไม่ได้ เลยลุกขึ้นยืนภายหลังนอนแอบมองมานาน สหายผมก็นั่งมองผมทำกระทั่งเสร็จ แล้วผมกับสหายก็จัดแจงสวมเสื้อผ้า ให้คุณ แล้วผมอุ้มคุณไปนอนบนบ้าน แล้วผมกลับไปนอนต่อที่ใต้ต้นมะม่วงกระทั่งรุ่งเช้า
เพียงพอสมรสเสร็จ น้องมิ้งก็กล่าวว่ามีอะไรจะเล่าให้ฟัง ระยะเพียงแค่วันกับคืนผมสนิทกับน้องมิ้งอปิ้งเร็วทันใจ คุณเล่าให้ฟังว่า “เมื่อคืนนี้มิ้งฝันแปลก ฝันว่าพี่อ๊อดกับพี่นกทำอะไรมิ้งน่ะ” ผมก็เอ้อ ออ ไปตามประสา กระทั่งงานเสร็จผมกับสหายก็จะกลับ พอดิบพอดีน้องมิ้งเดินมาบอกว่า จะท่องเที่ยวด้วย ผมกล่าวว่า “เอาไว้ครั้งหน้าแล้วกัน พี่จะรีบกลับ สักครู่นายจ้างพี่มาไม่พบ” แล้วผมก็กลับเลย ในใจผมหวั่นหวาดว่าวันใดวันหนึ่งคุณจะทราบ ว่าคืนนั้นเกิดเรื่องจริงไม่ใช่ความฝันแล้วมันจะยุ่ง ภายหลังวันนั้นผมก็ไมปมั่ง ไม่ไปมั่ง แม้กระนั้นส่วนใหญ่ไปแล้วไม่ค่อยพบคุณเลย..